شعر در مورد اسم شکوفه

شعر در مورد اسم شکوفه ,شعر درباره اسم شکوفه,شعر برای اسم شکوفه,شعر با اسم شکوفه,شعر درمورد اسم شکوفه,شعر با کلمه شکوفه,شعر در مورد اسم شکوفه,شعر درباره اسم شکوفه

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد اسم شکوفه برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

شکوفه چون سپه روم روی گردانده است

شده است تا چو قزلباش جلوه گر لاله

شعر در مورد اسم شکوفه

تا دیده خود کرد چو دستار شکوفه

برکرد سر از پیرهن یار شکوفه

شعر درباره اسم شکوفه

به جرم این که کله کج نهاده است شکوفه

به روی خاک مذلت فتاده است شکوفه

شعر برای اسم شکوفه

گره ز کیسه پر زر گشاده است شکوفه

صلای جود به آفاق داده است شکوفه

شعر با اسم شکوفه

شکوفه های شراب خدا شکفت بهل

شکوفه ها و خمار شراب انگوری

شعر درمورد اسم شکوفه

ز بس بشکفت گوناگون شکوفه

هوا گردید مشکین و معطر

شعر با کلمه شکوفه

سرسبزی شکوفه بستانسرای فضل

از رشحه مقاطر اقلام ما بود

شعر در مورد اسم شکوفه

صبر بلبل شنیده ای هرگز

چون بخندد شکوفه سحری

شعر درباره اسم شکوفه

از گریبان شکوفه بادام

پر ستاره ست جهان را دامن

شعر در مورد اسم شکوفه

ترک دستارکن که نخل امید

چون فشاند شکوفه، آرد بار

شعر درباره اسم شکوفه

موی تو سفید گشت، بنمای

باری که ازین شکوفه بستی

شعر برای اسم شکوفه

پستان شکوفه است پر شیر

نوباوه باغ شیرخوار است

شعر با اسم شکوفه

شکوفه غالیه بو گشت و باغ گل رنگ است

هوای باده ساقی و نفحه چنگ است

شعر درمورد اسم شکوفه

گر به بستان شکوفه خواهم شد

بیوفایی چو تو نخواهم داد

شعر با کلمه شکوفه

ما با سموم بادیه هجر هم خوشیم

گر زان شکوفه بوی وفایی نمی رسد

شعر در مورد اسم شکوفه

تاج مرصع آورد شاخ ز هر شکوفه ای

تحت زمردین زند بخت به زیر پای گل

شعر درباره اسم شکوفه

در جستن شکوفه روی تو شد روان

بادی که از جوانی خود بود در سرم

شعر در مورد اسم شکوفه

شدند خوبان پژمرده زان جمال

چنانک شود شکوفه تر ز آفتاب پژمرده

شعر درباره اسم شکوفه

چندان گل و شکوفه که هستند خاک پات

در جستجوی روی نکوی که می روی؟

شعر برای اسم شکوفه

در باغ رو، که دست بهار از سر درخت

بر فرقت از شکوفه بریزد نثارها

شعر با اسم شکوفه

منصوروار در همه باغی شکوفه را

بر دارها کشیده صبا بی اناالحقی

شعر درمورد اسم شکوفه

شاخ درخت سر به هوا برده چون علم

زلف شکوفه بر علمش بسته سنجقی

شعر با کلمه شکوفه

هنوز از کف خاکسترم بهار فرو شست

شکوفه چمن انتظار سوختگی ها

شعر در مورد اسم شکوفه

عودی که میوه دل زهرا درو بود

نشگفت اگر شکوفه او زهره سماست

شعر درباره اسم شکوفه

نخل پرواز شکوفه است امید ثمرش

نعمت آماده کن ریزش دندانی هست

شعر در مورد اسم شکوفه

بدان ورق که صبا در کف شکوفه نهاد

بدان عرق که سحر بر عذار لاله فتاد

شعر درباره اسم شکوفه

درین چمن که منم بلبل خوش الحانش

شکوفه ئیست که در بوستان نمی گنجد

شعر برای اسم شکوفه

شکوفه بهر تماشای باغ عارض دوست

سر از دریچه چوبین شاخ بر می کرد

شعر با اسم شکوفه

اگر چراغ نباشد به تیره شب شاید

چرا که باغ برافروخت از شکوفه چراغ

شعر درمورد اسم شکوفه

شکوفه مو بدست و ابر دایه

صبا رامین و ویس دلستان گل

شعر با کلمه شکوفه

مؤبد زرد گلستان آنکه خیری نام اوست

از شکوفه آسمانی پر ز اختر یافته

شعر در مورد اسم شکوفه

شکوفه چون دو بناگوش نیکوان چگل

بنفشه چون سر زلفین لعبتان تتار

شعر در مورد اسم شکوفه

شکوفه چون دو بناگوش نیکوان چگل

بنفشه چون سر زلفین لعبتان تتار

شعر درباره اسم شکوفه

یکی چو دیده عاشق، یکی چو عارض یار

سحاب گرید و خندد شکوفه سحری

شعر درباره اسم شکوفه

شکوفه گر سلب از پرنیان همی دارد

قبای لاله بود از پرند شوشتری

شعر برای اسم شکوفه

شمعم شکفته بود که خندد به روی تو

افسوس ای شکوفه خندان نیامدی

شعر با اسم شکوفه

به جان شکوفه صبح وصال را نازم

که غنچه دل ازو بشکفد به نام ایزد

شعر درمورد اسم شکوفه

چه نالی ای دل خونین که آن شکوفه خندان

زبان مرغ حزین شکسته بال نداند

شعر با کلمه شکوفه

که عارض تو بود از شکوفه یک خروار

که طره تو بود از بنفشه یک خرمن

شعر در مورد اسم شکوفه

از جلوه تو، سینه چو گل چاک شد مرا

ای خرمن شکوفه، بر و دوش کیستی؟

شعر درباره اسم شکوفه

وینک رهی ز جانب سعدی پارسی

افشان کند شکوفه و گل بر مزار تو

شعر در مورد اسم شکوفه

فرداست ای رفیق، که از پاره های دل

افشان کنی شکوفه و گل بر مزار من

شعر درباره اسم شکوفه

نه چمن شکوفه ای رست چو روی دلستانت

نه صبا صنوبری یافت چو قامت بلندت

شعر برای اسم شکوفه

زنهار از آن تبسم شیرین که می کنی

کز خنده شکوفه سیراب خوشترست

شعر با اسم شکوفه

باد آمد و بوی عنبر آورد

بادام شکوفه بر سر آورد

شعر درمورد اسم شکوفه

شگفت نیست گر از غیرت تو بر گلزار

بگرید ابر و بخندد شکوفه بر چمنش

شعر با کلمه شکوفه

هر ساعت از لطیفی رویت عرق برآرد

چون بر شکوفه آید باران نوبهاری

شعر در مورد اسم شکوفه

پیش راه شکوفه خونین نگیرد خامشی

بخیه نتواند عنانداری کند خوناب را

شعر درباره اسم شکوفه

کجا به دام کشد سایه نهال مرا

شکوفه خنده شیرست از ملال مرا

شعر در مورد اسم شکوفه

بهار شد که ببندند در گلستان را

شکوفه پنبه شود گوش باغبانان را

شعر درباره اسم شکوفه

شکوفه شور فکنده است در گلستان ها

شده است خوان زمین گم درین نمکدان ها

شعر برای اسم شکوفه

گشوده است بهار از شکوفه دفتر عیش

شده است پر ز برات نشاط دامانها

شعر با اسم شکوفه

چه عاجز گره دل شدی، به باغ خرام

که تیز کرده بهار از شکوفه، دندان ها

شعر درمورد اسم شکوفه

هر شاخ خشک می دهد از جوی شیر یاد

نقد از شکوفه کرد بهاران بهشت را

شعر با کلمه شکوفه

لباس تقوی ما را فروغ گل برقی است

کتان توبه ما را شکوفه مهتابی است

شعر در مورد اسم شکوفه

هیچ خار تنگدستی بی برات عیش نیست

از شکوفه دفتر احسان چمن بگشاده است

شعر درباره اسم شکوفه

ز نوبهار جهان زینت تمام گرفت

شکوفه روی زمین را به سیم خام گرفت

شعر در مورد اسم شکوفه

ز برگریز مرا چون شکوفه باکی نیست

که پیشتر ز خزان خرج نوبهارم کرد

شعر درباره اسم شکوفه

یکی است آمدن و رفتن سبکروحان

شکوفه جامه احرام از کفن دارد

شعر برای اسم شکوفه

شکوفه وار اگر خرده زری داری

نکرده سکه نثار بهار باید کرد

شعر با اسم شکوفه

ز غصه هر گره مشکلی که دلها داشت

شکوفه باز به دندان گوهرافشان کرد

شعر درمورد اسم شکوفه

ز برگ سبز، چمن جلوه گاه طوطی شد

شکوفه روی زمین را چو شکرستان کرد

شعر با کلمه شکوفه

محیط رحمت حق در تلاطم آمده است

کف از شکوفه فکنده است بر کنار امروز

شعر در مورد اسم شکوفه

شکوفه گل ز وصال ثمر به ریزش چید

ز خاک راهگذر سیم و زر دریغ مدار

شعر درباره اسم شکوفه

چنین شکوفه نخندد به هیچ بستانی

چنین بهار نیاید به هیچ صحرائی

شعر برای اسم شکوفه

صوفی صفت شکوفه بر آواز عندلیب

رقصی بکرد و خرقه سوی باغبان فکند

شعر با اسم شکوفه

پیام داد به باد سحر شکوفه که خیز

بیا که بی تو نفس بر نمی توان آورد

شعر درمورد اسم شکوفه

ازین شراب اگر جرعه بر زمین نچکد

چرا شکوفه کند باغ و بشکفد بستان؟

شعر با کلمه شکوفه

شکوفه و میوه بستان برات هر درخت آمد

که بیخم نیست پوسیده ببین وصل سماتی را

شعر در مورد اسم شکوفه

اگر نه بیخ درختش درون غیب ملیست

چرا شکوفه وصلش شکفته است ملا

شعر درباره اسم شکوفه

نه از نبیذ لذیذش شکوفه ها و خمار

نه از حلاوت حلواش دمل و تب ها

شعر در مورد اسم شکوفه

ز ابر پرآب دو چشمش ز تصاریف فراق

بر شکوفه رخ پژمرده بباریده خوش است

شعر در مورد اسم شکوفه

شعر در مورد اراده

شعر در مورد اراده ،شعر در مورد اراده انسان،شعر در مورد اراده قوی،شعر در مورد اراده خدا،شعری در مورد اراده،شعر درباره اراده،شعر درباره اراده خدا،شعری درباره اراده،شعر درباره عزم و اراده،شعر حافظ درباره اراده،شعری درباره ی اراده،شعر اراده،شعر درباره اراده،شعر در مورد اراده،شعر در مورد اراده انسان،شعر در مورد اراده قوی،شعر من اراد،شعر اراده قوی،شعر برای اراده،شعر درباره اراده خدا،شعری در مورد اراده،شعر درباره عزم و اراده،شعری درباره اراده،شعر در مورد اراده خدا،شعر حافظ درباره اراده،شعری درباره ی اراده،شعر من اراد العلا سهر اللیالی،شعر ارادت،شعر ارادت به دوست،شعر ارادتی بنما تا سعادتی ببری،شعر ارادت همچنان باقیست،شعری برای اراده

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد اراده برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید

اراده کرده خدا تا مسافرش باشم

اراده کرده و من بی‌اراده خواهم رفت

شعر در مورد اراده

اراده کــن ،اراده کــن، پــیــاده را سواره کن

اراده را ،اراده را بسان سنــگ خــاره کـن

شعر در مورد اراده انسان

من دیده ام که درجه سعادت اشخاص بستگی به اراده و میل خود آنها دارد

شعر در مورد اراده قوی

حضور اگر طلبی بی اراده شو صائب

که آرمیده بود هرکه بی اراده بود

شعر در مورد اراده خدا

کشاکش رگ جان من اختیاری نیست

چو موج در کف دریا بود اراده من

شعری در مورد اراده

با رفتن شب دگر سیاهی نبود
تا آمدن سپیده راهی نبود
در فصل اراده فعل «میخواهم»را
صرف ار بکنی ترا تباهی نبود

شعر درباره اراده

آدم بدبخت تمام لوازم خوشبخت بودن را در اختیا ر دارد، به جز اراده خوشبختی

شعر درباره اراده خدا

می دهد بی طلب مرا روزی

آن که کرده است بی اراده مرا

شعری درباره اراده

عنان موج به دست اراده دریاست

مکن ز کج روی آسمان فغان زنهار

شعر درباره عزم و اراده

یابد ز اجل چاشنی قند مکرر

در زندگی آن کس که بمیرد به اراده

شعر حافظ درباره اراده

زاهد کجا و طاعت یزدانش از کجا

در وضع سجده شیوه خاصش اراده است

شعری درباره ی اراده

هرکس قادر به تملک و اراده نفس خود باشد، آزادی حقیقی را به دست آورده است

شعر اراده

در کشمکش میان غم با شادی
«اندیشه» رساندت ترا آبادی
اعجاز اراده ایمن ات گرداند
در سایه ی آن میسر است آزادی

شعر درباره اراده

آدم ها تهی از توانایی نیستند، تهی از اراده اند

شعر در مورد اراده

توسا کنی و روانست اراده مطلق

بهر کنار که کشتی رود قدم دریاست

شعر در مورد اراده انسان

ترک اراده کن سبکبار می شود

آهن چو تن به جذبه آهن ربا دهد

شعر در مورد اراده قوی

پای اراده ام را میشکنند اگر
راهی به آبادی بجویم
و ترکتازان
زبانم از قفا در آورند اگر
آزادی را به دلخواه آنها
هجی نکنم
و سفیران غم
دستانم را خواهند برید اگر
بر جهلشان کف نزنم
چه سرنوشت غم انگیزیست
نسل کشی اراده

شعر من اراده

کسانی که بیش از اندازه فکر می کنند، تهی از اراده و تصمیم اند

شعر اراده قوی

هر جا بعزم رزم ببالد اراده ات

مژگان گشودنی نکشد انتظار فتح

شعر برای اراده

اراده شکوه دل نیست لیک ریشه الفت

زدانه ایست که آتش بساز خرمنش افتد

شعر درباره اراده خدا

خوشا به حال ابرها
که در پناه آسمان
بدون هیچ اراده ای
غروب
گریه می کنند
و من چه بی اراده ام
که در پناه روی تو
در این غروب بی صدا
همیشه ایستاده ام

شعری در مورد اراده

به بحر صائب اگر آشنایی ات هوس است

نخست شستن دست از اراده می باید

شعر درباره عزم و اراده

غبار بى سر و پاى عنان گسسته ما را

دویدنى است درین دشت بى اراده بهر سو

شعری درباره اراده

اراده کن!
نیازی به استخاره نیست.
شکستن می خواهد ؛
برای رسیدن به آینه!!!

شعر در مورد اراده خدا

می دهد بی طلب مرا روزی

آن که کرده است بی اراده مرا

شعر حافظ درباره اراده

مى عیش بیخمارت نفسى اگر درین بزم

سر ازخیال خالى دل بى اراده باشى

شعری درباره ی اراده

پرنده بال نمی زند
هوا را میان روحش فرو می برد
و خود را میان عشق بازی آسمان رها میکند
پرنده بال نمی زند
پرنده پرواز را اراده میکند

شعر ارادت

چون طفل نوسوار به میدان اختیار

دارم عنان به دست و به دستم اراده نیست

شعر ارادت به دوست

بی خودی همچو چشم قربانی

کرده آسوده از اراده مرا

شعر ارادتی بنما تا سعادتی ببری

معنا می شود ….
حقیقتِ مهتاب
در کاسه ای مسی …
نجابتِ زمین
زیرگامهای سردِ برف …
متانتِ افق
در گُستره ی دریا …
و
زمان
در
اراده من…

شعر ارادت همچنان باقیست

آن را که بود تخت روان از کشش بحر

چون سیل چرا دست نشوید ز اراده؟

شعری برای اراده

انسان های بی اراده

آب های جاریند

که به دره سقوط می کنند

شاید اراده ی دیگریست

که آنها را می برد

تا دریا شوند.

شعر در مورد اراده

ز ساز و برگ سفر یک اراده دارم و بس

که هست حامله صد گونه برگ و سامان را

بدان اراده تنها اگر خدا خواهد

نبشت خواهم کوه و در و بیابان را

شعر در مورد اراده انسان

یا اراده ها مسیر سخت زندگی را می سازند

یا تمایلات سرصاحب را به سنگ می سایند

شعر در مورد اراده قوی

دگر رضا که قضا پیرو اراده اوست

چنانکه حرف و تکلم مطیع جنبش کام

شعر در مورد اراده خدا

اراده کرده ام در حـــــــول الله
همی گردم که دادم رسم درگاه
دلـــــــم را ماسَوای هر سوادی
دلم مــــأوای هر سودای هادی
اراده کـــــــــرده ام آماده گردم
که در روی اِلهَــــم ساده گردم
اراده کــــــرده ام مسعود گردم
گـــــــــرام مهدی موعود گردم
دلـــــــم را در هوای او دوامی
ره او را همــــــی آهوی رامی
اراده کرده ام دل سوی ماهـــم
اراده کرده ام همّ را کمی کــم

شعری در مورد اراده

بجز اراده مرا نیست ساز و برگ سفر

به ساز و برگ چنین طی راه نتوانم

شعر درباره اراده

فلک در پیش من بازیچه ای تو
به پیشم تکه ای از شیشه ای تو
به دستم چکشی سفت از اراده
به رویت گر زنم صد تکه ای تو

شعر درباره اراده خدا

هژبر یزدان سبابه اراده حق

روان عالم علامه یقین و گمان

شعری درباره اراده

دریای ذهنم طوفانی شد
و قایق اراده ام به گل نشست
نهنگ تردیدم ماهیان کوچم یقینم را بلعید
و در ژرفای امواج وحشت غرق شدم

شعر درباره عزم و اراده

در شاه راه جور کشی پر تحملی

در وادی وفا طلبی کم اراده ای

شعر حافظ درباره اراده

می ترسد
چشم که بر هم می گذارد
همه چیز تمام شود
اراده ی رفتن به تار و پود بی جانش محکم گره بخورد
و چشم باز کند
در غربت پا برهنه ها

شعری درباره ی اراده

بگذر ز کین که ترسم به زمین بشر نماند

که اراده تو ماند به قضای آسمانی

شعر اراده

در طلـــــــبت ندیده ای سخت تر از اراده ام

جان بتو داده ام ولی ، دل بکسی نداده ام

شعر درباره اراده

به دست خادم وی چوبی از اراده او

بدل کننده به شمع منیر شعشعه زا

شعر در مورد اراده

بی فلسفه نگو که مرا درک می کنی

با منطقی غلط همه را ترک می کنی

این اعتیاد تو به غزل های من بس است

تلقین اراده بعد همین ترک می کنی

شعر در مورد اراده انسان

که چون اراده جنبش کند نمی گردد

سکون پذیر به سحر ابوعلی سینا

شعر در مورد اراده قوی

و گر اراده کند فصل را مباین نوع

کمند ربط و مساوات بگسلند ز هم

شعر من اراده

هر جا روم ز کوی تو سر بر زمین زنم

نفرین کنم اراده بیجای خویش را

شعر اراده قوی

اگر اراده تغییر وضع چرخ کنی

شب مقابله طالع شود ز شرق هلال

شعر برای اراده

زهی اراده تو نایب قضا و قدر

ستاره امر ترا تابع و فلک منقاد

شعر در مورد اراده